DUA'NIN ALLAH KATINDAKİ ÖNEMİ

Dua’nın Allah Katındaki Önemi

 Ebû Hureyye (R.A.) den rivayete göre, Resulullah  (Sallalahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:

1- “Allah nazarında duadan daha üstün başka bir şey yoktur.”

2- “Kim Allah’tan istemez ve  dua etmezse Allah o kişiye gazablanır.”

3-  “Allah’a duanıza kabul edileceğine kesinlikle inanmış olarak dua edin. Şunu da bilin ki Allah kendisinden gafil ve başka işlerle meşgul bir kalbin duasını kabul etmez.”

 Câbir (R.A) den rivayete göre, Resulullah  (Sallalahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:

4- “Her bir Müslüman, Allah’a dua ettikçe Allah onun dileğini yerine getirir ve benzeri bir kötülüğü ondan siler. Bu dua günah için ve akraba ile bağını koparmak için olmadığı sürece böylece devam eder.”

5- Dua etmek, istemek ihtiyacını gönlümüze doğuran, bu arzuyu veren Allahü Teâlâ, şüphesiz ki istenileni de verir.

İsteme ihtiyacını veren kim? Allahü Teâlâ.

Vermeyecek olsaydı, istediğimizi vermek istemeseydi, istemek arzusunu vermezdi. O halde o yakarış, o istek de Allahü Teâlâ’dan

Mevlânâ Celâleddin hazretleri diyor ki; “Anne ve dadı, çocuk ne zaman ağlayacak ki süt verelim diye bahane ararlar.”

İhtiyaç Olduğu Zaman Değil, Her Zaman Dua Etmek Gerekir:

Dua sadece sıkıntılı anlarda değil her zaman yapılmalıdır.

Allahü Teâlâ Yûnus suresininin 12. ayetinde insan tabiatının zayıf bir damarını şöyle bildiriyor:

“İnsana bir zarar dokunduğunda, gerek yan yatarken, gerek oturduğunda, gerek ayakta iken bize dua eder. Fakat biz ondan sıkıntısını giderdiğimizde sanki kendisine dokunan sıkıntı için bize dua etmemiş gibi geçer gider.”

Bu haliyle insanlar kendilerini kandırıyorlar.

Sıkıntılı anlarda insan Allah’a daha yakın olur. Bunun içinde içten ve samimiyetle dua eder. bu yüzdendir ki hastaların ve yaşlıların duaları kabul görür. Sıkıntı anındaki duayı Allahü Teâlâ kabul eder.

Duayı ihtiyaç bilmek, dua etmenin zevkine varmak ilahi bir lütuftur.

İsrailoğullarından biri demiş ki;

–         ‘Ben Allah’a ne kadar isyan ettim de hiçbir ceza vermedi.

Allah onun Peygamberine vahyetti. Buyurdu ki;

–         “Git, ona dedi, Ben ona ne cezalar verdim de, o anlamadı. Her şeyden evvel dua ve yalvarmanın zevkini ondan gidermedim mi?”

Kaynak: M. İsmail Fındıklı