Bir sofi kardeşimiz yaşamış olduğu geçek hikayesini anlatıyor;
“Bir gün yine madde almıştım. Kendimde değildim. Yolda yürürken, ezan sesini duydum. İçime bir ürperti geldi.
İrâde dışı, ezanın okunduğu câmiye yöneldim. Mahallemin eski câmilerinden biri. Baktım, namaz kılınıyor. İçime, câmiye girme isteği geldi.
Dini Hikaye Oku: Bursa’nın en büyük âlim ve velilerinden Molla Fenari Hazretleri “rahmetullahi aleyh” bir gün bir Hadis-i Şerife rastladı. Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) Efendimiz: “İlmi ile amel eden âlimlerin cesedleri çürümez” buyuruyordu.
Bunu işitince, bu hadisin doğruluk derecesini anlamak için: “Hocam Şeyh Alaeddin Esved, ilmi ile âmil bir âlim idi.
Gelişiyle memnun, gidişiyle mahzun edene sevgili deniyorsa eğer; Ramazan mü’mine sevgilidir. Dikkat buyurunuz herkese değil; mü’mine.
Ramazan geliyor diye sevinmek, gidiyor diye mahzun olmak iman alâmetidir buyurmuşlar. 1438 yılının Ramazan-ı Şerif’i alıp başını gidiyor ve biz kalbimizdeki hüzne bakıp imanımız hakkında bir fikir sahibi olabiliriz sanırım. Hassas terazi, müthiş muhakeme, ulvî mihenk: Ramazan!
Diyeceksiniz ki bayram geliyor diye sevinmeyelim mi?