Takva Diliyle Konuşmak “Allah’tan ittika ederek konuşan kimse, Allah’tan ittika ederek susan kimseden hayırlıdır.” Bu söz, Sahabe’den elli kişiye yetişmiş ve kendilerinden ilim almış, duası kabul gören büyük abid Tâvus b. Keysân’a ait. Hiç şüphe yok ki, ilim ile takvayı aynı potada eritmesini bilmiş büyük bir insanın dilinden dökülen ışıl ışıl bir hikmet incisi. Şüphesiz
TAKVÂ Kısaca ifade etmek gerekirse takvâ Allah-u Tealâ’ya karşı saygılı olmaktır. Takvâ, inancımızın esaslarının yerli yerine oturmasını sağlayan en mühim kavramlardan birisidir. Basit bir şekilde değerlendirilip düşünülmesi asla mümkün değildir. Aşağıda zikredeceğimiz bir kaç ayet-i kerimede görüleceği üzere dünya ve ahiret hayatımızdaki mükâfat ve cezalarımız, takvâ düşüncesine sahip oluşumuz veya uzak kalışımızla şekillenecektir. Bundan dolayı
Hz. Ali R.a. şöyle buyurur; “şu beş şey kişi için saadet vesilesidir; – Hanımının kendine münasip bir eş olması, – Çocuklarının iyi, salih kimselerden olması, – Kardeşlerinin arkadaşlarının takva sahibi olması, – Komşularının salih kimselerden olması, – Rızkını, geçimini kendi beldesinde sağlaması,” İmam Şa’rânî, Tenbîhü’l-Mügterrîn
