Müslümanlığımızın Aynası İyi Komşuluk Nasıl bir Müslüman olduğumuzu ibadetler değil, hareketleri belirler. Gerçekten de Müslümanlığın ölçüsü güzel ahlâktır. Güzel ahlâk ise hakları güzel korumaktan ibarettir. Cenab-ı Mevlâ kul haklarına o kadar önem veriyor ki, kendisine karşı kusur işleyeni kolayca affederken, kullarının hakkını çiğneyeni o kul affetmedikçe kendisi affetmiyor. Bir müminin hayatında Yüce Yaratıcı’nın hakkından sonra
Süt Kardeşlerin En Hayırlısı: Hz. Şeyma Mekke ve çevresi, inananların nice eziyetlere katlandığı, binlerce yürek parçalayan olayın yaşandığı yer. Allah’ın ayetleri indikçe, bir yanda hasta kalplilerin kini artıyor, diğer yanda ise Allah Rasulü’ne duyulan muhabbet büyüyordu. Her tozu şirkten temizleninceye kadar çelişkilerin kıskancında kıvranan bu kutsal belde, bir taraftan da son nübüvvetin mucizelerini yaşıyordu. İşte
Hz. Süleyman Hz. Süleyman, Kur’an-ı Kerîm’de ismi 16 yerde zikredilen ve bir çok hadiste kıssası anlatılan peygamberdir. Hz. Süleyman, Hz. Davud’un oğlu olup nesebi şöyledir: Süleyman b. Dâvud b. İşâ b. Uveyd’tir.[1] Ayetlerde bildirildiği üzere O babası Davud’un mirasçısı oldu.[2] Rivayete göre Hz. Süleyman beyaz tenli, iri gövdeli, nur yüzlü bir zat olup tüy ve kılları çoktu.[3]
Hz. Davut Aleyhisselam Hz. Davut Aleyhisselam, İsrailoğullarına gönderilen peygamberlerden. Hem peygamber, hem sultân yâni hükümdârdı. Soy bakımından Yakub aleyhisselamın Yehûda adlı oğluna dayanır. Süleyman aleyhisselamın babasıdır. Kudüs’te doğdu. Orada yaşadı ve orada vefat etti. Kendisine İbrânî dilinde Zebur kitâbı verildi. Sesi çok güzel ve tesirliydi. İsmi Kur’ân-ı kerîmde on altı yerde geçmektedir. Allahü teâlâ, Musa
Zülkifl Aleyhisselâm Yüce Allah; Eyyûb Aleyhiselam’dan sonra, Bişr b. Eyyûb Aleyhisselâmı, Peygamber olarak göndermiş ve ona Zülkifl ismini vermiş, halkı, Tevhîd akîdesine Allah’ın Birliğine inanmağa davet etmesini, kendisine emretmiştir. Zülkifl Aleyhisselâm, Şam’da otururdu. Yüce Allah, Enbiyâ sûresinde Eyyûb Aleyhisselâm’ın kıssasından sonra, Zülkifl Aleyhisselâm hakkında şöyle buyurur: “85. İsmail’i, İdris’i ve Zülkifi de (yâdet). Hepsi de
